Mizen Head en Kerry

Wat gaat de tijd toch snel als je lol hebt. Vandaag moeten we al weer pakken voor de reis naar het volgende B&B. Na een lekker vers omeletje met kaas en de nodige toast hebben we de spullen gepakt en in de auto gestopt. Het pakken van de auto gaat steeds sneller en na 3 weken hebben we het vast onder de knie. 

We willen nog even langs Mizen Head. Dat is een signaalstation op het meest zuidwestelijke puntje van Ierland. Met een fantastisch uitzicht over de ruige kust en de Atlantische oceaan. De weersgoden zijn ons vandaag wat minder goed gezind. Het heeft s'nachts geregend en is s'ochtends bewolkt, maar dat mag de pret niet drukken. 

Als we een tijdje gereden hebben door allemaal gezellige dorpjes en weggetjes komen we achte een tractor te rijden en besluiten we even te stoppen. Op het uitzichtpunt waar we de auto geparkeerd hebben is een oud graf te zien en een paar mooie brokkies steen.

Als we na de vele smalle weggetjes en dorpjes uiteindelijk bij Mizen Head belanden doen we eerst maar even een bakkie, met een stukje rabarberzwartebessenhavermoutkruimeltaart. Goede combie moet ik zeggen.Op naar het signaalstation over de brug. Want het station ligt op een schiereilandje. Het uitzicht is fenomenaal en de golfen zijn best aanwezig door de weersverandering die in de nacht heeft toegeslagen. Op de brug komen we nog een Nederlands vrouw tegen en maken we een babbeltje terwijl Sanne de zeehonden in de baai onder de brug bekijkt. 

Binnen is te zien hoe vroeger de Ieren leefden die dit station bemannen en de oude signaallichten en radio's. Op de terugweg begint het te miezeren en terplekke dopen we het station om tot Miezer Head. Sanne en Ik gaan nog even een trap op voor een ander uitzichtpunt terwijl Bianca  zich terugsnelt naar het restaurant. 

We druipen nog even uit in het winkeltje en gaan teru g naar de auto om door te rijden via de Ring of Beara naar het B&B. Kathleen van het B&B in skibbereen heeft ons een route aangeraden over de Healy Pass.

Deze bergpas ging door een fantastisch bergachtig gebied  met veel schapen en riviertjes. Onderweg hebben we meerdere foto stops gemaakt en om even van het uitzicht te genieten. Eenmaal aan de andere kant van de bergpas kwamen we wat meren tegen die ook erg mooi waren. Hoe dichter bij we bij Killarney kwamen werd de omgeving bosrijker. 

De weg werd bochtiger en de tijd leek steeds sneller te gaan. Op een half uurtje afstand van Killarney kwamen we achter een paar paard en wagens te zitten, maar de omgeving was zo mooi dat even rustig rijden helemaal niet erg 

was. Uiteindelijk kwamen we om half 6 aan en werden we warm verwelkomd met een kopje thee en wat koekjes. We vroegen Noreen waar we wat konden eten, en op 10 minuten loopafstand zou een hotel met kindvriendelijk restaurant zitten, maar dan moet je wel de goede kant op lopen. 

Na een paar minuten extra hebben we het wel gevonden en lekker gegeten. Sanne kreeg een kleurplaat en was ook lekker bezig. Ze lag wat later in bed dan de bedoeling was maar viel gelukkig vrij snel in slaap